Og ég var vöknuð uppúr 6 í morgun vúhú,bara eintóm gleði eða þannig.Það er reyndar alltaf gott að vakna snemma en þetta var nú ekki af góðu að ég var vöknuð svona snemma,helv skrokkurinn var leiðinlegur í nótt.Gat ekki sofið fyrir verkjum hnén logandi alveg hreint og liðmótin þar af leiðandi í miklu óstuði einnig.
Og þegar ég skreið hérna framm áðann þá voru auðvitað kisurnar við sama heigarðhornið,vefjandi sér svoleiðis um fæturnar á mér.Já voru nærri búnar að ná mér í þetta skiptið,þær sáu að ég var mjög þreytt og sá ekki útur augun.Þess vegna létu þær til skarar skríða,en ég lék á þær í einum grænum.Henti fisk í pott og sauð á ógnarhraða og henti í þær,svo að nú gleyma þær mér í smá stund.Það er búið að vera ansi erfitt fyrir þær síðustu dagar,þær sitja hérna í gluggunum og fylgjast með fuglunum fyrir utann.Maður heyrir þegar slefið lekur úr munnvikjunum á þeim og sér morðblikið í augum þeirra.En sem betur fer eru þetta svo miklar prinsessur að þær stíga helst ekki útfyrir þegar er snjór,svo að smá fuglarnir eru save í bili.
Er búinn að baka alveg 5 sortir síðustu daga,og hnoðaði í 2 í gær svo að jólabakstri er að verða lokið.Þá er bara eftir að henda upp öllum jólakúlunum,já og kanski bara setja jólatréð upp snemma.
En er enn að bíða eftir að blessað jólabarnið vakni upp í mér,en það sefur enn einhversstaðar djúpum svefni.Vona svo að það fari að láta á sér kræla,hef alltaf verið mikið fyrir jólin og allt sem þeim tilheyrir.En þessi Grinch lifir mjög góðu lífi allaveganna ennþá,já hjartað er ennþá nokkrum númerum of lítið og græna slykjan farinn að verða föst á mér.
Jæja ætla að hætta þessu bulli í dag,ræsa prinsinn svo hann komist í skólan.Pestinn er á bak á burt sem betur fer.
Eigið frábærann dag öll sem einn ég ætla að reyna það.
Vakti ég löngum um vetrarnótt,
veittist mér erfitt að sofa rótt.
Reikaði um í rökkrinu hljótt
og reyndi að finna gleði.
Að fara í burtu, mér fannst það ráð,
er færði mér gleði og hamingju´í bráð.
Því ekki hafði ég öllu náð
sem átti af færa mér gleði.
Fór ég inn í fornan skóg,
fann þar tré sem niður hjó.
Átti mér hús og í því bjó,
samt enga fann ég gleði.
Síðan ég gekk á suðurpól,
sat í tjaldi þar ein um jól.
Í fönninni átti mér fagurt ból
en fann samt enga gleði.
Kleif ér alls konar kynleg fjöll,
kannaði næstum löndin öll.
Eignaðist prins sem átti höll
þar enga fann ég gleði.
Sár var minn fótur og særður skór,
sá þá skip og um borð ég fór.
Veiddi mér fisk sem víst var stór
en vantaði alla gleði.
Arkaði´að lokum aftur heim,
ætlaði varla að trúa þeim
er sögðu mér rólega sofa í nótt,
í sál minni findi ég gleði.
Baddý !!!!!!!!
Engin ummæli:
Skrifa ummæli