"Þetta gæti verið verra"

Upp er runninn konudagur og það er skítaveður bara gamann.

Ég sit hérna og læt mig dreyma um að það komi blómvöndur hahahaha.Nei djók segi bara svona dreymir ekki alla um að fá eitthvað fallegt og að einhverjum þyki vænt um þá.

Hef verið ægilega löt að starta tölvunni til að blogga,og ástæðann er sú að talvann er alveg rétt að fara að hrynja.En ákvað í dag að reyna að henda einhverju bulli inn.

Fyrir nokkrum dögum var ég að fara í gegnum gamlar myndir og fann mynd að drengnum eftir að hann slasaðist.Og ég fór að hugsa mikið um þennann tíma.Þetta var auðvitað alveg hræðilegur tími held að ég hafi aldrei verið eins hrædd og bjargarlaus.Að horfa uppá litla barnið sitt svona var alveg hræðilegt og þennann tíma vék maður ekki frá honum.Og eftir þessar raunir þá varð ég ennþá verri í að ofvernda gaukinn og geri það enn.

En sem betur fer fór þetta allt samann fjarskalega vel og í dag er ekki hægt að sjá að nokkuð hafi komið fyrir hann.Reyndar hálfu ári seinna handleggsbrotnaði hann frekar illa og varð að brjóta upp brotið hjá honum og setja pinna í og var hann í gifsi í ansi marga mánuði.Já má eiginlega segja að hann hafi verið seinheppinn greyið litla.

En út frá öllu þessu er ég búinn að vera að hugsa mikið,að frá árinu 2004 og til dagsins í dag,þá hafa einhvernveginn dunið á manni hver ógæfann af annari.Höfum misst ansi marga mjög nákommna okkur sem hefur verið mjög erfitt að lifa við.Skilnaður 2008 sem var frekar erfiður.Þessi helvítis veikindi með ljótu hnén.

Og oft hef ég hugsað að ég á mest bágt af öllum í heiminum,en þetta gæti nú verið verra.Síðasta árið hef ég mikið verið að vinna í mér og öllu þessu drasli.Og ég veit að ég hef það ekki verst í heiminum og ég á ekkert meira bágt en allir hinir.
Öll áföll lífsins eru bara hluti af því og auðvitað verður maður að læra að lifa með þessu,og oft er það ansi erfitt.

Og núna þegar ég horfi til baka þá er ég bara stútfull af þakklæti yfir því sem ég á.Búinn að fatta að það er ekki til neins að dvelja í því gamla,vissulega er margt sem maður vildi geta breytt en það er bara ekki hægt.Svo að maður verður bara að halda áfram framm veginn og þakka fyrir það sem maður hefur ekki það sem maður hefði getað átt.Ég á börnin mín og fjölskyldu þak yfir höfuðið og mat á diskinn.Ef þetta er ekki það sem maður á að vera þakklátur fyrir þá veit ég ekki hvað.
Er reyndar ekki rík eða á mikið af veraldlegum hlutum en segi bara "þetta gæti verið verra"



En jæja ætla að stoppa núna í þessu bulli er aðeins of háfleyg í dag.Lofa að vera það aldrei aftur hahahaha.

Vona að þið eigið öll frábærann konudag,ég ætla að gera það.

Ljóð um konu

Demantar missa sinn mátt, meðan stjörnunar draga sig í hlé. Það virðist vera svo svo fátt, sem veikir það sem ég sé. Þú ert vatnið, eldurinn, jörðin og loftið, þú ert sálin sem fyllti mengið. Án þín hefði sál mín soltið, og ástlaus um jörðina gengið. Sál þín er sönn og fögur, og seigla þín svo sver. Fegurð þín, fas og sögur, myndi fella heilan her. Ég skal með lífi mínu þín gæta, vera mild huggun í þínum raunum. Sjálfan skal ég mig ávallt bæta, og sýna þér næga ást að launum. Aldrei hef ég ást séð svo hreina, aldrei fundið hjarta svo tært. Aldrei mun ég aðdáun minni leyna, og alltaf sýna hvað er mér kært. Þú ert djásnið sem ég skarta, og sólin sem hjarta mitt vermir. Aldrei mun ég daga sjá svarta, því þú ert ljós mitt og skermir. Ásjóna þín skín bjartar en sólin, svipur þinn getur lífgað upp rós. Þótt þú fáir ávallt öll hólin, þá sparar þú aldrei öðrum hrós.

                             Baddý 

Ég lifi í voninni að allt fari að ganga upp

Góðan dag upp er runninn 5 febrúar svo ótrúlegt sem það er,og auðvitað er rok og rigning.

Hef ekki nennt að blogga síðustu daga,búinn að vera bara einhver leiði og leti í gangi hérna.Enda hefur ekki verið neitt að blogga um þannig séð,allt bara svipað hérna hjá manni.

Það er lítið að gerast í sambandi við þetta endurhæfingarlífeyris drasl,svo að það er alltaf að rírna undir koddanum góða.En ég lifi þetta svosem af,og held að ég haldi bara massa party þegar þetta er komið í gegn.

En eins og ég sagði þá er bara allt svona svipað hérna lífið gengur sinn vanagang.Drengurinn í skólann og mammann að dunda sér svona flesta daga.Var reyndar alveg ónýt mánudag og þriðjudag og eyddi þeim tíma í koju eiginega.En það er bara mín sök er stundum kjáni.

Svo er hrikalega gamann að segja frá því að í gær fór ég í fataskápaleiðangur og fann enn einar buxurnar sem hafa ekki passað lengi.Ótrúlegt en satt þá bara smellpössuðu þær og nokkrar af þeim að verða alltof stórar.Elska þegar maður kemst að svona þetta fær mann  til 
að halda áframa að lifa eins og kanína ekki spurning.En þetta er auðvitað bara vinna og aftur vinna að ná af sér umfram lýsinu.Og stundum finnst manni ekkert ganga og enginn árangur sjáist.En svo þegar maður finnur svona gamlar flíkur sem hafa stækkað þá fattar maður að maður er á rétti leið allavega.
Og held að þetta sé allt því að þakka að ég breytti um mataræði en samt ekki þannig að maður myndi springa á limminu.Ég er alveg hætt að drekka gos sælgæti er ekki í boði já og bara öll sætindi dottinn út nema elsku suðusúkkulaðið.En ég borða það ekki einu sinni oft er ekki nammigrís.Og auðvitað reyni ég algjörlega að sneiða frá hveiti og sykri og byrjuð að nota spelt og hveitikím oft í staðinn þegar ég er að baka og svoleiðis.

En auðvitað hefði ég viljað sá miklu meiri árangur á þessu eina og hálfa ári.En sennilega spilar inní að hreyfigetann er búinn að vera frekar lítill og hefur það hægt á þessu öllu.En þolinmæðin þrautir vinnur allar ekki satt og einn daginn verð ég kominn á réttann stað með þetta.Er byrjuð að auka alla hreyfingu núna svona hægt og hægt og vonandi fer allt að fara að taka við sér hver veit.Steig á vigt í haust og þá voru farinn 16 kg rúm vona að það séu farinn fleiri en kemur í ljós.

Jæja ætla að  fara að gera eitthvað eins og að drekka meira kaffi láta liðina vakna og koma mér svo í hreyfingu vúhú.

Vona að þið eigið frábærann dag ég ætla a reyna það :)



Baddý !!!!!!!!