En tilgangurinn í upphafi af þessu bloggi var að ég ætlaði að setja inn mína sigra aððalega og já einnig töp.
Og það hefur eiginlega verið bara frekar mikilir ósigrar
síðustu mánuði svo að bloggið hefur verið jaaaa svona eiginlega það síðasta sem ég hef gert.En alls ekki allt hefur verið ósigur hjá mér,á börnin mín og litla grísinn sem er barnabarnið.Þau eru minn stærsti sigur og veita mér gleði að eiga alla daga.
En núna er ég bara eiginlega gjörsamlega búinn á því,og þá meina ég fjárhaldslega og já og sennilega andlega líka.
Ég er búinn að vera að vinna í heilsunni já og óheilsunni núna í nærri 3 ár,og hreinlega veit ekki hvort er verra.
En þannig er það að ég er ekki búinn að geta unnið eða vera almennilegur samfélagsþegn síðann í maí 2014 og maður minn það er ekki gamann né gott fyrir sálina.
Búinn að vera á endurhæfingarlífeyri og ekki á endurhæfingarlífeyri endalausts basl eiginlega,búinn að vera í endurhæfingu í 2 ár.Já og gert mitt allra besta til að nýta mér allt og gera allt sem mér er ráðlagt að gera.Og núna er minni endurhæfingu lokið og ennþá er ég ónýt.Og núna er ég bara eiginlega í meira en lausu lofti veit ekkert hvað ég get gert eða hvaða úrræði eru til.Búinn að fara hingað og þangað og eiginlega fátt um svör.
En get allavega sagt að þau svör sem ég fæ eru þannig að ég mun ekki geta borgað leigu né geta gefið barninu mínu að borða.Svo að það er eiginlega kominn að einum ósigrinum enn.
Ég veit að ég er alls ekki ein í að eiga ekki neitt,það eru svo ótalmargir aðrir sem eru í sömu stöðu.En það er drullufúlt að eiga ekki liggur fyrir mat og rauði krossinn hringir og byður mann að styðja innflytjendur og maður segir nei því miður og daginn eftir hringja þeir aftur daaaa.Hvernig væri að hjálpa nágrannannum áður fyrst.
Segi bara góða aðventu til ykkar allra .
Baddý
